صنایع شیمی

صنایع شیمی به صنایعی گفته می‌شود که از ترکیبات شیمیایی برای تولید محصولات استفاده می‌کنند. این صنایع شامل تولید مواد شیمیایی اولیه، پلیمرها، رنگ‌ها، لاستیک، صنایع داروسازی، کودها، مواد شوینده و بهداشتی، نفت و گاز و غیره می‌شود. این صنایع در سطح جهانی بسیار مهم هستند و برای توسعه و رشد اقتصادی کشورها بسیار حائز اهمیت هستند.

همچنین صنایع شیمیایی شامل شرکت هایی است که به توسعه و تولید مواد شیمیایی صنعتی، تخصصی و سایر مواد شیمیایی می پردازند. صنایع شیمی  در مرکز اقتصاد جهانی مدرن، مواد خام (نفت، گاز طبیعی، هوا، آب، فلزات و مواد معدنی) را به محصولات صنعتی و مصرفی تبدیل می کند. متخصصان مختلفی از جمله مهندسان شیمی، شیمیدان ها و تکنسین های آزمایشگاهی در صنایع شیمیایی مشغول به کار هستند.اگرچه مواد شیمیایی در طول تاریخ ساخته و مورد استفاده قرار می گرفتند، اما تولد صنایع شیمیایی سنگین (تولید مواد شیمیایی در مقادیر زیاد برای مصارف مختلف) مصادف با آغاز انقلاب صنعتی بود.

انقلاب صنعتی

یکی از اولین مواد شیمیایی که در مقادیر زیاد از طریق فرآیندهای صنعتی تولید شد، اسید سولفوریک بود. در سال 1736، جاشوا وارد، داروساز، فرآیندی را برای تولید آن ایجاد کرد که شامل گرم کردن گوگرد با نمک بود و به گوگرد اجازه اکسید شدن و ترکیب شدن با آب را می داد. این اولین تولید عملی اسید سولفوریک در مقیاس بزرگ بود. جان روباک و ساموئل گاربت اولین کسانی بودند که در سال 1749 یک کارخانه در مقیاس بزرگ در پرستونپانس اسکاتلند تأسیس کردند که از اتاق های متراکم سرب برای تولید اسید سولفوریک استفاده می کرد.

اسید سولفوریک در اواسط قرن 18 به عنوان یک عامل کارآمدتر و همچنین آهک مورد استفاده قرار گرفت، اما کشف پودر سفید کننده توسط چارلز تنانت بود که باعث ایجاد اولین شرکت بزرگ صنعتی شیمیایی شد. پودر او از واکنش کلر با آهک خشک شده ساخته شد و ثابت کرد که یک محصول ارزان و موفق است. او کارخانه ای را در سنت رولوکس در شمال گلاسکو افتتاح کرد و تولید از 52 تن در سال 1799 به تقریباً 10000 تن رسید و تنها پنج سال بعد تولید شد.

کربنات سدیم یا خاکستر سودا از زمان های قدیم در تولید شیشه، پارچه، صابون و کاغذ استفاده می شد و منبع پتاس به طور سنتی خاکستر چوب در اروپای غربی بود. در قرن هجدهم، این منبع به دلیل جنگل زدایی غیراقتصادی شد و آکادمی علوم فرانسه جایزه ای معادل 2400 لیور برای روشی برای تولید قلیایی از نمک دریا (کلرید سدیم) پیشنهاد کرد. فرآیند Leblanc در سال 1791 توسط Nicolas Leblanc که سپس یک کارخانه Leblanc در سنت دنیس ساخت.

در بریتانیا، فرآیند Leblanc  محبوب شد. ویلیام لوش اولین آثار سودا را در بریتانیا در رودخانه تین در سال ۱۸۱۶ ساخت، اما به دلیل تعرفه های زیاد تولید نمک تا سال ۱۸۲۴ در مقیاس کوچک باقی ماند. زمانی که این تعرفه ها لغو شدند، صنعت سودای بریتانیا توانست به سرعت گسترش یابد. این کارخانه‌های عظیم با بلوغ انقلاب صنعتی شروع به تولید تنوع بیشتری از مواد شیمیایی کردند. در اصل، مقادیر زیادی زباله قلیایی از تولید سودا  به محیط زیست تخلیه شد، که یکی از اولین قوانین زیست محیطی را که در سال 1863 تصویب شد، تحریک کرد.

فرآیند Solvay توسط شیمیدان صنعتی بلژیکی Ernest Solvay در سال 1861 توسعه یافت. در سال 1864، Solvay و برادرش Alfred یک کارخانه در شارلوای بلژیک ساختند. در سال 1874، آنها به یک کارخانه بزرگتر در نانسی، فرانسه گسترش یافتند. فرآیند جدید اقتصادی تر و آلودگی کمتری نسبت به روش Leblanc بود و استفاده از آن گسترش یافت.

تولید محصولات شیمیایی از سوخت های فسیلی در مقیاس وسیع در اوایل قرن 19 آغاز شد. قطران زغال سنگ و بقایای مشروب آمونیاکی تولید گاز زغال سنگ برای روشنایی گاز در سال 1822 در کارخانه شیمیایی بونینگتون در ادینبورگ برای ساختن نفتا،   کربن سیاه و آمونیاک پردازش شد.  کود سولفات آمونیوم، روکش آسفالت جاده، روغن کک و کک بعداً به خط تولید اضافه شد.

گسترش صنعت شیمی

اواخر قرن نوزدهم شاهد انفجاری هم در میزان تولید و هم در انواع مواد شیمیایی تولید شده بودیم. صنایع شیمیایی بزرگ در آلمان و بعداً در ایالات متحده به وجود آمد.

تولید کود مصنوعی برای کشاورزی توسط سر جان لاوز در مرکز تحقیقاتی Rothamsted که هدفش ساخته شده بود، پیشگام بود. در دهه 1840 او کارهای بزرگی را در نزدیکی لندن برای تولید سوپر فسفات آهک تأسیس کرد. فرآیندهای ولکانیزاسیون لاستیک توسط چارلز گودیر در ایالات متحده و توماس هنکاک در انگلستان در دهه 1840 ثبت شد. اولین رنگ مصنوعی توسط ویلیام هنری پرکین در لندن کشف شد. او تا حدی آنیلین را به مخلوطی خام تبدیل کرد که وقتی با الکل استخراج می شد، ماده ای با رنگ بنفش تولید می کرد. او همچنین اولین عطرهای مصنوعی را تولید کرد. صنعت آلمان به سرعت در زمینه رنگ های مصنوعی تسلط یافت. سه شرکت بزرگ BASF، Bayer و Hoechst صدها رنگ مختلف تولید کردند. تا سال 1913، صنایع آلمان تقریباً 90 درصد از مواد رنگزای جهان را تولید می‌کردند و تقریباً 80 درصد از تولیدات خود را به خارج از کشور می‌فروشند. در ایالات متحده، استفاده هربرت هنری داو از الکتروشیمی برای تولید مواد شیمیایی از آب نمک یک موفقیت تجاری بود که به ارتقای صنعت شیمیایی کشور کمک کرد.

صنعت پتروشیمی را می توان به کارهای نفتی شیمیدان اسکاتلندی جیمز یانگ و آبراهام پینیو گسنر کانادایی بازگرداند. اولین پلاستیک توسط الکساندر پارکز، متالورژیست انگلیسی اختراع شد. در سال 1856، او پارکزین، سلولوئیدی مبتنی بر نیتروسلولز که با انواع حلال‌ها درمان شده بود، به ثبت رساند. این ماده که در نمایشگاه بین المللی لندن 1862 به نمایش گذاشته شد، بسیاری از کاربردهای زیبایی شناختی و کاربردی مدرن پلاستیک را پیش بینی می کرد. تولید صنعتی صابون از روغن های گیاهی توسط ویلیام لور و برادرش جیمز در سال 1885 در لنکاوی بر اساس یک فرآیند شیمیایی مدرن اختراع شده توسط ویلیام هاف واتسون که از گلیسیرین و روغن های گیاهی استفاده می کرد، آغاز شد.

در دهه 1920، شرکت های شیمیایی در کنگلومراهای بزرگ چون  IG Farben در آلمان، Rhône-Poulenc در فرانسه و Imperial Chemical Industries در بریتانیا ادغام شدند.

پلیمرها و پلاستیک هایی مانند پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلراید، پلی اتیلن ترفتالات، پلی استایرن و پلی کربنات حدود 80 درصد از تولید صنعت در سراسر جهان را تشکیل می دهند. این مواد اغلب به محصولات لوله های فلوروپلیمر تبدیل می شوند و توسط صنعت برای حمل و نقل مواد بسیار خورنده استفاده می شوند. مواد شیمیایی در بسیاری از کالاهای مصرفی مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. این موارد استفاده شامل :تولید کشاورزی، ساخت و ساز، و صنایع خدماتی است. مشتریان عمده صنعتی شامل محصولات لاستیکی و پلاستیکی، منسوجات، پوشاک، پالایش نفت، خمیر و کاغذ و فلزات اولیه هستند. مواد شیمیایی یک شرکت جهانی تقریباً 5 تریلیون دلاری است و اتحادیه اروپا و شرکت های شیمیایی ایالات متحده بزرگترین تولید کنندگان جهان هستند.

فروش مشاغل شیمیایی را می توان به چند دسته کلی تقسیم کرد، از جمله مواد شیمیایی اساسی (حدود 35٪ – 37٪ از تولید دلار)، علوم زیستی (30٪)، مواد شیمیایی تخصصی (20٪ – 25٪) و محصولات مصرفی (حدود 35٪) 10 درصد.

مواد شیمیایی پایه یا “مواد شیمیایی کالا” یک دسته شیمیایی گسترده از جمله پلیمرها، پتروشیمی های حجیم و واسطه ها، سایر مشتقات و صنایع پایه، مواد شیمیایی معدنی و کودها هستند.پلیمرها بزرگترین بخش درآمد هستند و شامل تمام دسته های پلاستیک و الیاف مصنوعی می شود. بازارهای عمده پلاستیک عبارتند از بسته بندی و پس از آن ساخت خانه، ظروف، لوازم خانگی، لوله، حمل و نقل، اسباب بازی و بازی.

محصول پلیمری با بیشترین حجم، پلی اتیلن (PE)، عمدتاً در فیلم های بسته بندی و سایر بازارها مانند بطری های شیر، ظروف و لوله استفاده می شود.

پلی وینیل کلراید (PVC)، یکی دیگر از محصولات با حجم زیاد، عمدتاً برای ساخت لوله کشی برای بازارهای ساختمانی و همچنین نمای سایدینگ و تا حد بسیار کمی برای حمل و نقل و مواد بسته بندی استفاده می شود.

پلی پروپیلن (PP)، از نظر حجم مشابه PVC، در بازارهای مختلف از بسته بندی، لوازم خانگی و ظروف گرفته تا پوشاک و فرش استفاده می شود.

پلی استایرن (PS)، یکی دیگر از پلاستیک های با حجم زیاد، عمدتاً برای لوازم خانگی و بسته بندی و همچنین اسباب بازی ها و تفریحات استفاده می شود.الیاف پیشرو ساخته دست بشر شامل پلی استر، نایلون، پلی پروپیلن و اکریلیک، با کاربردهایی از جمله پوشاک، مبلمان منزل و سایر مصارف صنعتی و مصرفی است.مواد خام اصلی پلیمرها پتروشیمی های حجیم مانند اتیلن، پروپیلن و بنزن هستند.

پتروشیمی ها و مواد شیمیایی میانی عمدتاً از گاز مایع (LPG)، گاز طبیعی و بخش های نفت خام ساخته می شوند. محصولات با حجم بالا شامل اتیلن، پروپیلن، بنزن، تولوئن، زایلن، متانول، وینیل کلرید مونومر (VCM)، استایرن، بوتادین و اکسید اتیلن می باشند. این مواد شیمیایی اولیه یا کالایی، مواد اولیه ای هستند که برای تولید بسیاری از پلیمرها و سایر مواد شیمیایی آلی پیچیده تر، به ویژه آنهایی که برای استفاده در دسته مواد شیمیایی خاص ساخته می شوند، استفاده می شوند.سایر مشتقات و صنایع پایه شامل لاستیک مصنوعی، سورفکتانت ها، رنگ ها و رنگدانه ها، سقز، رزین ها، کربن سیاه، مواد منفجره و محصولات لاستیکی هستند و حدود 20 درصد از فروش خارجی مواد شیمیایی اساسی را شامل می شوند.

مواد شیمیایی معدنی (حدود 12 درصد از درآمد خروجی) قدیمی ترین دسته های شیمیایی را تشکیل می دهند. محصولات شامل نمک، کلر، سود سوزآور، خاکستر سودا، اسیدها (مانند اسید نیتریک، اسید فسفریک و اسید سولفوریک)، دی اکسید تیتانیوم و پراکسید هیدروژن است.کودها کوچکترین دسته هستند (حدود 6 درصد) و شامل فسفات ها، آمونیاک و مواد شیمیایی پتاس هستند.

علوم زیستی

علوم زیستی (حدود 30 درصد از تولید دلاری تجارت شیمی) شامل مواد شیمیایی و بیولوژیکی متمایز، داروسازی، تشخیص، محصولات بهداشتی حیوانات، ویتامین ها و آفت کش ها است. در حالی که حجم آنها بسیار کمتر از سایر بخش های شیمیایی است، اما محصولات آنها تمایل به قیمت های بالا – بیش از ده دلار در هر پوند – نرخ رشد 1.5 تا 6 برابر تولید ناخالص داخلی دارند و هزینه های تحقیق و توسعه در 15 تا 25 درصد فروش را شامل می شوند. محصولات علوم زیستی معمولاً با مشخصات بالایی تولید می شوند و توسط سازمان های دولتی مانند سازمان غذا و دارو به دقت مورد بررسی قرار می گیرند. سموم دفع آفات که به آنها «مواد شیمیایی حفاظت از محصول» نیز می گویند، حدود 10 درصد از این دسته هستند و شامل علف کش ها، حشره کش ها و قارچ کش ها می شوند.

مواد شیمیایی تخصصی

مواد شیمیایی ویژه دسته ای از مواد شیمیایی نسبتاً با ارزش و با رشد سریع با بازارهای محصول نهایی متنوع هستند. نرخ رشد معمولی یک تا سه برابر تولید ناخالص داخلی با قیمت های بیش از یک دلار در هر پوند است. آنها به طور کلی با جنبه های نوآورانه خود مشخص می شوند. محصولات به جای آنچه که حاوی مواد شیمیایی هستند، برای کارهایی که می توانند انجام دهند فروخته می شوند. محصولات شامل مواد شیمیایی الکترونیکی، گازهای صنعتی، چسب ها و درزگیرها و همچنین پوشش ها، مواد شیمیایی پاک کننده صنعتی و سازمانی و کاتالیزورها می باشد. در سال 2012، بدون احتساب مواد شیمیایی خوب، بازار 546 میلیارد دلاری مواد شیمیایی ویژه جهانی شامل 33 درصد رنگ، پوشش و درمان سطح، 27 درصد پلیمر پیشرفته، 14 درصد چسب و درزگیر، 13 درصد مواد افزودنی، و 13 درصد رنگدانه و جوهر بود.

شرکت های بزرگ صنایع شیمی

بزرگترین تولید کنندگان مواد شیمیایی امروزه شرکت های جهانی با عملیات بین المللی و کارخانه در کشورهای متعدد هستند. در زیر لیستی از 10 شرکت برتر شیمیایی بر اساس فروش مواد شیمیایی در سال 2015 آمده است.

برترین شرکت های شیمیایی از نظر فروش مواد شیمیایی در سال 2015

رتبه	نام شرکت	فروش مواد شیمیایی 2015 (به میلیارد دلار)	نام کشور
1	BASF	$63.7	Ludwigshafen, Germany
2	Dow Chemical Company	$48.8	Michigan, United States
3	Sinopec	$43.8	Beijing, China
4	SABIC	$34.3	Riyadh, Saudi Arabi
5	Formosa Plastics Corporation	$29.2	Kaohsiung City, Taiwan
6	INEOS	$28.5	London, United Kingdom
7	ExxonMobil Corp.	$28.1	Texas, United States
8	LyondellBasell	$26.7	Texas, United States, and London, United Kingdom
9	Mitsubishi Chemical	$24.3	Tokyo, Japan
10	DuPont	$20.7	Wilmington, Delaware, United States

محصولات مصرفی

محصولات مصرفی شامل فروش مستقیم محصولات مواد شیمیایی مانند صابون، مواد شوینده و لوازم آرایشی است. نرخ رشد معمولی 0.8 تا 1.0 برابر تولید ناخالص داخلی است.

مصرف کنندگان به ندرت با مواد شیمیایی اولیه در تماس هستند. پلیمرها و مواد شیمیایی تخصصی موادی هستند که روزانه در همه جا با آنها مواجه می شوند. به عنوان مثال می توان به پلاستیک، مواد تمیز کننده، لوازم آرایشی، رنگ و پوشش، لوازم الکترونیکی، اتومبیل و مواد مورد استفاده در ساخت و ساز خانه اشاره کرد.این محصولات تخصصی توسط شرکت های شیمیایی به صنایع تولیدی به عنوان آفت کش ها، پلیمرهای تخصصی، مواد شیمیایی الکترونیکی، سورفکتانت ها، مواد شیمیایی ساختمانی، پاک کننده های صنعتی، طعم دهنده ها و عطرها، پوشش های تخصصی، جوهرهای چاپ، پلیمرهای محلول در آب، افزودنی های غذایی، مواد شیمیایی کاغذی به بازار عرضه می شوند. ، مواد شیمیایی میدان نفتی، چسب های پلاستیکی، چسب ها و درزگیرها، مواد شیمیایی آرایشی و بهداشتی، مواد شیمیایی مدیریت آب، کاتالیزورها و مواد شیمیایی نساجی. شرکت های شیمیایی به ندرت این محصولات را مستقیماً به مصرف کننده عرضه می کنند.

شورای شیمی آمریکا سالانه حجم تولید 100 ماده شیمیایی برتر ایالات متحده را جدول‌بندی می‌کند. در سال 2000، حجم کل تولید 100 ماده شیمیایی برتر در مجموع 502 میلیون تن بود که از 397 میلیون تن در سال 1990 افزایش داشت. 11 ماده شیمیایی برتر از 100 ماده شیمیایی در سال 2000 عبارت بودند از اسید سولفوریک (44 میلیون تن)، نیتروژن (34 میلیون تن)، اتیلن (میلیون تن 28)، اکسیژن (میلیون تن 27)، آهک (میلیون تن 22)، آمونیاک (میلیون تن 17)، پروپیلن (میلیون تن 16)، پلی اتیلن (میلیون تن 15)، کلر (میلیون تن 13)، اسید فسفریک (13 میلیون تن) و فسفات دی آمونیوم (میلیون تن 12).

از دیدگاه مهندسان شیمی، صنعت شیمی شامل استفاده از فرآیندهای شیمیایی مانند واکنش‌های شیمیایی و روش‌های پالایش برای تولید طیف گسترده‌ای از مواد جامد، مایع و گاز است. بیشتر این محصولات برای تولید اقلام دیگر استفاده می شوند، اگرچه تعداد کمتری مستقیماً به دست مصرف کنندگان می رسد. حلال ها، آفت کش ها، مواد شوینده و سیمان پرتلند چند نمونه از محصولات مورد استفاده مصرف کنندگان را ارائه می دهند.

این صنعت شامل تولید کنندگان مواد شیمیایی معدنی و آلی-صنعتی، محصولات سرامیکی، پتروشیمی، مواد شیمیایی کشاورزی، پلیمرها و لاستیک (الاستومرها)، اولئوشیمیایی ها (روغن ها، چربی ها و موم ها)، مواد منفجره، عطرها و طعم دهنده ها است. صنایع مرتبط شامل نفت، شیشه، رنگ، جوهر، درزگیر، چسب، داروسازی و فرآوری مواد غذایی است.

فرآیندهای شیمیایی مانند واکنش های شیمیایی در کارخانه های شیمیایی برای تشکیل مواد جدید در انواع مخازن واکنش عمل می کنند. در بسیاری از موارد، واکنش ها در تجهیزات ویژه مقاوم در برابر خوردگی در دما و فشار بالا با استفاده از کاتالیزور انجام می شود. محصولات این واکنش ها با استفاده از تکنیک های مختلفی از جمله تقطیر به ویژه تقطیر جزئی، رسوب، تبلور، جذب، فیلتراسیون، تصعید و خشک کردن جدا می شوند.

فرآیندها و محصولات معمولاً در حین و پس از ساخت توسط ابزارهای اختصاصی و آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت در محل آزمایش می‌شوند تا از عملکرد ایمن اطمینان حاصل شود و اطمینان حاصل شود که محصول با مشخصات مورد نیاز مطابقت دارد. سازمان‌های بیشتری در صنعت در حال پیاده‌سازی نرم‌افزار انطباق با مواد شیمیایی برای حفظ محصولات با کیفیت و استانداردهای تولید هستند. این محصولات با روش‌های مختلفی بسته‌بندی و تحویل داده می‌شوند، از جمله خطوط لوله، ماشین‌های تانک، و کامیون‌های تانک (هم برای جامدات و هم برای مایعات)، سیلندر، بطری و جعبه. شرکت های شیمیایی اغلب یک آزمایشگاه تحقیق و توسعه برای توسعه و آزمایش محصولات و فرآیندها دارند. این تأسیسات ممکن است شامل کارخانه‌های آزمایشی باشد و چنین تأسیسات تحقیقاتی ممکن است در مکانی جدا از کارخانه های تولید واقع شوند.

مقیاس تولید مواد شیمیایی از بزرگترین حجم (پتروشیمی ها و مواد شیمیایی کالایی) تا مواد شیمیایی تخصصی و کوچکترین مواد شیمیایی خوب سازماندهی می شود. همه مواد شیمیایی پتروشیمی یا کالایی در یک مکان واحد ساخته نمی‌شوند، اما گروه‌هایی از مواد مرتبط اغلب برای ایجاد همزیستی صنعتی و همچنین بهره‌وری مواد، انرژی و ابزار و دیگر صرفه‌جویی در مقیاس هستند.

این مواد شیمیایی ساخته شده در بزرگترین مقیاس در چند مکان تولیدی در سراسر جهان ساخته می شوند، به عنوان مثال در تگزاس و لوئیزیانا در امتداد ساحل خلیج ایالات متحده، در Teesside (بریتانیا) و در روتردام در هلند. مکان‌های تولیدی در مقیاس بزرگ اغلب دارای خوشه‌هایی از واحدهای تولیدی هستند که خدمات مشترک و زیرساخت‌های بزرگ مقیاس مانند نیروگاه‌ها، تأسیسات بندری و پایانه‌های جاده‌ای و ریلی دارند. برای نشان دادن خوشه بندی و ادغام ذکر شده در بالا، حدود 50 درصد از مواد شیمیایی پتروشیمی و کالایی بریتانیا توسط خوشه صنعت فرآیند شمال شرق انگلستان در Teesside تولید می شود.

قاره ها و کشورها

در ایالات متحده 170 شرکت عمده شیمیایی وجود دارد. آنها در سطح بین المللی با بیش از 2800 تاسیسات خارج از ایالات متحده و 1700 شرکت تابعه یا وابسته خارجی در حال فعالیت هستند. تولید شیمیایی ایالات متحده 750 میلیارد دلار در سال است. صنعت ایالات متحده مازاد تجاری بزرگی را ثبت می کند و تنها در ایالات متحده بیش از یک میلیون نفر را استخدام می کند. صنایع شیمیایی همچنین دومین مصرف کننده انرژی در تولید است و سالانه بیش از 5 میلیارد دلار برای کاهش آلودگی هزینه می کند.در اروپا، بخش های شیمیایی، پلاستیک و لاستیک از بزرگترین بخش های صنعتی هستند. آنها با هم حدود 3.2 میلیون شغل در بیش از 60000 شرکت ایجاد می کنند. از سال 2000، بخش شیمیایی به تنهایی 2/3 کل مازاد تجاری تولید اتحادیه اروپا را تشکیل می دهد.

در سال 2012، بخش شیمیایی 12 درصد از ارزش افزوده صنعت تولید اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داد. اروپا با 43 درصد صادرات و 37 درصد واردات جهان همچنان بزرگترین منطقه تجارت مواد شیمیایی جهان است، اگرچه آخرین داده ها نشان می دهد که آسیا با 34 درصد صادرات و 37 درصد واردات پیشی گرفته است. با این حال، اروپا همچنان با تمام مناطق جهان مازاد تجاری دارد به جز ژاپن و چین که در سال 2011 تراز تجاری مواد شیمیایی وجود داشت. مازاد تجاری اروپا با سایر نقاط جهان امروز به 41.7 میلیارد یورو می رسد.

طی 20 سال بین 1991 و 2011، صنعت شیمیایی اروپا شاهد افزایش فروش خود از 295 میلیارد یورو به 539 میلیارد یورو بود که تصویری از رشد ثابت است. با وجود این، سهم صنعت اروپا از بازار جهانی مواد شیمیایی از 36 درصد به 20 درصد کاهش یافته است. این امر ناشی از افزایش عظیم تولید و فروش در بازارهای نوظهور مانند هند و چین است. داده ها حاکی از آن است که 95 درصد این تاثیر تنها از چین است. در سال 2012 داده های شورای صنعت شیمیایی اروپا نشان می دهد که پنج کشور اروپایی 71 درصد از فروش مواد شیمیایی اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داده اند. اینها آلمان، فرانسه، بریتانیا، ایتالیا و هلند هستند. صنایع شیمیایی در چین، هند، کره، خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی، نیجریه و برزیل رشد داشته است. این رشد ناشی از تغییرات در دسترس بودن و قیمت مواد اولیه، هزینه های نیروی کار و انرژی، نرخ های متفاوت رشد اقتصادی و فشارهای محیطی است.

همانطور که شرکت‌ها به عنوان تولیدکنندگان اصلی صنایع شیمیایی ظاهر می‌شوند، می‌توانیم در مقیاس جهانی‌تر به رتبه کشورهای صنعتی با توجه به میلیاردها دلار تولیدی که یک کشور یا منطقه می‌تواند صادر کند، نگاه کنیم. اگرچه تجارت شیمی در سراسر جهان گسترده است، بخش عمده ای از تولید شیمیایی 3.7 تریلیون دلاری جهان تنها توسط تعداد انگشت شماری از کشورهای صنعتی به حساب می آید. ایالات متحده به تنهایی 689 میلیارد دلار، 18.6 درصد از کل تولید شیمیایی جهان در سال 2008 تولید کرد.