مشهورترین گیاهخوارن

لئوناردو داوینچی

قابل بیان است که گیاهخواری لئوناردو بدون شک ثابت نشده است. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد او احتمالاً گیاهخواری کرده است. اول، نامه ای معاصر وجود دارد که لئوناردو را به عنوان امتناع از خوردن گوشت حیوانات توصیف می کند. این نامه ای است از کاشف ایتالیایی آندره آ کورسالی به جولیانو دو مدیچی (حامی لئوناردو) که گیاهخوارانی را که کورسالی در هند با آنها روبرو شده بود توصیف می کند: «بعضی از کافران به نام گوزاراتی آنقدر مهربان هستند که از چیزی که خون دارد تغذیه نمی کنند و نخواهند داد که انسانها به هر موجود زنده ای آسیب برساند، مانند لئوناردو داوینچی ما».

همچنین در نوشته‌های لئوناردو نگرانی عمیقی درباره رفاه حیوانات و وحشت از این واقعیت است که حیوانات برای کشتن و خوردن توسط انسان‌ها بزرگ می‌شوند.

فرانتس کافکا

نویسنده کتاب «هنرمند گرسنگی» از بیماری‌های مزمن گوارشی رنج می‌برد که سعی کرد با اتخاذ یک رژیم غذایی لاکتو-گیاهخواری آن‌ها را درمان کند. کافکا علاوه بر گیاهخوار بودن، به دنبال مدهای غذایی متعددی نیز بود، از جمله آموزه های هوراس فلچر بکه می گفت غذا باید 100 بار در دقیقه جویده شود. کافکا همچنین نگرانی های اخلاقی در مورد خوردن حیوانات داشت. یک بار پس از گیاهخوار شدن، کافکا با یکی از دوستانش از آکواریوم بازدید کرد و او را شنید که با ماهی زمزمه می کرد: «حالا می توانم با وجدان راحت به چشمانت نگاه کنم».

جان هاروی کلوگ

در آغاز قرن، جان هاروی کلوگ، پزشک و مبشر مواد غذایی بهداشتی، مهمترین طرفدار گیاهخواری در ایالات متحده بود. کلوگ گیاهخواری را به عنوان بخشی از فلسفه “زندگی بیولوژیکی” ترویج کرد که همچنین پیروان را ملزم به اجتناب از الکل و تنباکو و ورزش می کرد. یکی از ویژگی‌های فلسفه کلوگ این بود که معتقد بود فعالیت جنسی و به‌ویژه خودارضایی باعث ایجاد طیف گسترده‌ای از بیماری‌های جسمی و روانی می‌شود و بنابراین باید سرکوب شود. او با قرار دادن بیمارانش در یک رژیم غذایی ملایم که حاوی پروتئین کم و کربوهیدرات بالا بود، به دنبال این بود که این کار را انجام دهد. دو تا از محصولات غذایی که او برای آن رژیم اختراع کرد، گرانولا و کورن فلکس، هنوز هم وجود دارند.

لئو تولستوی

یکی از افرادی که مسئول رشد جنبش گیاهخواری در قرن نوزدهم بود، نویسنده روسی لئو تولستوی بود. تولستوی در سه دهه آخر عمرش خود را وقف نسخه عرفانی خود از مسیحیت کرد که بر صلح‌طلبی و آنارشیسم متمرکز بود. صلح طلبی تولستوی خشونت علیه حیوانات و همچنین مردم را رد می کرد. تولستوی در مقدمه خود بر ترجمه روسی اخلاق رژیم غذایی نوشته هارولد ویلیامز ،بازدید از یک کشتارگاه را روایت کرد که در آنجا شاهد رنج حیوانات و بی تفاوتی قصابان بود.

لوئیس همیلتون

اگرچه مسابقه‌دهنده فرمول یک با خوردن گوشت بزرگ شد، اما در سال 2018 به رژیم غذایی گیاهی روی آورد و موفقیت خود را مدیون تغییر سبک زندگی می‌داند. او دو دلیل اصلی برای تغییر داشت: ارتقای رفاه حیوانات و مشاهده تغییرات در بدن و سطوح انرژی. همیلتون به جای مصرف بوقلمون سرد، غذای حیوانی را به تدریج کنار گذاشت و شکلات، گوشت و سپس ماهی را حذف کرد. رژیم غذایی روزانه او اکنون میوه ها، اسموتی ها، سالادها، آجیل، انواع پروتئین و غذاهای خاورمیانه مانند فلافل است.

پل مک کارتنی

گفته می شود که عضو گروه بیتل سابق از دهه 1970 گیاهخوار شده است. در سال 2009، او و دخترانش کمپین دوشنبه های بدون گوشت را برای تشویق مردم به خوردن غذاهای گیاهی حداقل یک روز در هفته آغاز کردند.

سرنا ویلیامز

این تنیس باز مشهور از یک رژیم غذایی عمدتاً گیاهخواری پیروی می کند .این قهرمان المپیک پس از اینکه خواهرش ونوس ویلیامز مبتلا به سندرم شوگرن – یک اختلال سیستم ایمنی – تشخیص داده شد، عادات خود را تغییر داد. رژیم غذایی او عمدتاً شامل وعده های غذایی گیاهی است که با کینوا، عدس و لوبیا تهیه می شود. یکی از وعده های غذایی مورد علاقه او «تاکوهای گرند اسلمین» است که توسط سرآشپز وگان، لورن فون در پول، با آجیل طعم دار با چاشنی تاکو به جای گوشت تهیه می شود.

بیل کلینتون

بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق آمریکا، یک گیاهخوار است. اسموتی های شیر بادام، سالادهای سبز، کینوا، لوبیا و سایر سبزیجات اکنون بیشتر رژیم غذایی او را تشکیل می دهند.

مدونا

معروف است که “ملکه پاپ” از یک رژیم غذایی ماکروبیوتیک سختگیرانه پیروی می کند  که عمدتاً گیاهخواری است. نیمی از رژیم غذایی شامل غلات سبوس دار و نان و پاستا سبوس دار و بقیه میوه ها، سبزیجات و حبوبات است. به غیر از گوشت و ماهی که به ندرت در منو وجود دارد، رژیم غذایی کافئین، الکل، شکر، نوشابه، غذاهای فرآوری شده و لبنیات را نیز ممنوع می کند.

آلبرت انیشتین

انیشتین برای مقابله با ناراحتی مزمن گوارشی خود در سال های آخر زندگی خود گیاهخوار شد. او یک سال قبل از مرگش نوشت: «من بدون چربی، بدون گوشت، بدون ماهی زندگی می‌کنم، اما اینطور احساس خوبی دارم.» اعتقاد بر این است که او با اخلاق گیاهخواری نیز موافق بوده  و می گوید: “هیچ چیز به اندازه تکامل به یک رژیم گیاهخواری برای سلامتی انسان مفید نخواهد بود و شانس بقای زندگی روی زمین را افزایش نمی دهد.”

آلن پاسارد

سرآشپز فرانسوی آلن پاسار – صاحب رستوران سه ستاره میشلن L’Arpège در پاریس – که به عنوان یک صنعتگر در سطح جهانی متخصص در گوشت های آهسته پخته شده شناخته می شود – خودش به رژیم غذایی گیاهخواری روی آورد. در سال 2001، او گوشت قرمز را از منوی رستوران خود حذف کرد و به جای آن توجه را به سبزیجات معطوف کرد. در آن زمان، بسیاری تصمیم او را کاملاً درک نکردند. اما اکنون، با افزایش محبوبیت غذاهای گیاهی، او را پیشگام غذاهای گیاهی عالی می دانند.